W oczekiwaniu na EURO 2024 przypomnijmy sobie historię mistrzostw. Mistrzostwa Europy w piłce nożnej to jedno z najbardziej prestiżowych wydarzeń sportowych na świecie. Odbywający się co cztery lata, turniej gromadzi najlepsze reprezentacje narodowe kontynentu, które rywalizują o miano mistrzów Europy. Lata 1964-1976 to okres naznaczony wielkimi zmianami w futbolu, zarówno pod względem taktyki, jak i stylu gry. W tym czasie na światowych boiskach błyszczały gwiazdy, które na zawsze zapisały się w historii piłki nożnej.
Spis treści
1964 – Hiszpania triumfuje na własnym gruncie
Euro 1964 odbywało się w czasie zimnej wojny, kiedy to sport był często wykorzystywany jako narzędzie propagandy. Hiszpania, pod rządami generała Franco, starała się wykorzystać turniej do poprawy swojego wizerunku na arenie międzynarodowej. Mecze turnieju finałowego odbyły się na stadionach Realu Madryt i FC Barcelony. Mistrzostwa Europy w 1964 roku zapisały się w historii jako pierwszy turniej, w którym zwyciężyła drużyna gospodarzy. Hiszpania, pokonując w finale Związek Radziecki 2:1 po dogrywce, sięgnęła po upragniony tytuł. Lew Jaszyn, legendarny bramkarz Związku Radzieckiego, został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju.
1968 – Włochy po powtórce
Cztery lata później mistrzostwa rozegrano we Włoszech na stadionach we Florencji, Neapolu i Rzymie. Finał pomiędzy Włochami a Jugosławią był niezwykle wyrównany i zakończył się remisem 1:1 po regulaminowym czasie gry jak i po dogrywce. W powtórzonym meczu rozegranym dwa dni później Squadra Azzurra nie dała już sobie wydrzeć zwycięstwa i pewnie pokonała reprezentację Jugosławii 2-0. Był to pierwszy tytuł mistrzów Europy dla Włochów. Wśród kluczowych graczy włoskiej drużyny znaleźli się Luigi Riva, Sandro Mazzola i Giacinto Facchetti.
1972 – Niemiecka dominacja
Mistrzostwa Europy w 1972 roku odbyły się w Belgii i stały się areną dla narodzin jednej z największych legend futbolu – Franza Beckenbauera. Niemiecka drużyna, prowadzona przez tego utalentowanego obrońcę, zdominowała turniej, wygrywając pewnie oba mecze. W finale rozegranym na stadionie Heysel w Brukseli pokonali bez większych problemów ekipę Związku Radzieckiego 3:0 zdobywając swój pierwszy tytuł mistrzowski. Beckenbauer swoim stylem gry i charyzmą zachwycił kibiców na całym świecie, stając się ikoną futbolu. W meczu o 3 miejsce gospodarze turnieju Belgowie pokonali Węgrów 2:1.
1976 – Czechosłowacja zaskakuje faworytów
Mistrzostwa Europy w 1976 roku odbyły się w Jugosławii. Były to piąte mistrzostwa Europy organizowane przez UEFA, a zarazem ostatnie, w których wzięły udział cztery drużyny. Mecze rozegrano na dwóch stadionach w Belgradzie i Zagrzebiu. Do finału dotarły reprezentacje Czechosłowacji (która pokonała Holandię 3:1 po dogrywce) i Republiki Federalnej Niemiec (wyeliminowała gospodarzy turnieju również po dogrywce 4:2). W finale po zaciętym meczu, zakończonym remisem 2:2 w regulaminowym czasie gry i w dogrywce, o zwycięstwie zadecydowały rzuty karne. W tym historycznym momencie Antonín Panenka wykonał swój słynny rzut karny, delikatną podcinką nad interweniującym bramkarzem RFN Seppem Maierem, zapewniając Czechosłowacji sensacyjne, pierwsze i jedyne w historii mistrzostwo Europy.
Mistrzostwa Europy w piłce nożnej w latach 1964-1976 były okresem ogromnych zmian i rozwoju w europejskim futbolu. Turnieje te wyłoniły nowe gwiazdy, narodziły legendy i zaprezentowały światu nowe style gry. Okres ten do dziś jest wspominany jako złota era futbolu, która na zawsze wpisała się w karty historii.
Last Updated on 15 czerwca, 2024